De nationale schaamte over de vernielingen door Feyenoordsupporters in Rome is vertederend. Rotterdam, Eerste Kamerleden, de ambassadeur van Nederland in Rome, iedereen betuigt mea culpa voor dit verwoestende gedrag. Maar wat kopen we voor die spijtbetuigingen? Niets anders dan een aflaat voor ons slechte geweten. Het vandalisme zit aan voetbal gekleefd zoals de modder aan de voetbalschoenen. Onlosmakelijk.

Of niet? Natuurlijk niet, maar er is durf voor nodig om dit te doorbreken. Durf om te beslissen dat supporters van de bezoekende club niet meer welkom zijn. Niet bij wedstrijden in de nationale competitie, noch in de internationale. Een simpel besluit dat de KNVB en de Europese koepel, de UEFA, moeten nemen en zo snel mogelijk. En ja, de goede moeten in dit geval onder de kwaden lijden, maar het zij zo. Ook de goeden zijn niet in staat hun kwaadwillende broeders op het rechte pad te houden, blijkt telkens weer.

Lokale overheden, de leiding van politiekorpsen, de directies van de thuisspelende clubs, niemand zit te wachten op de uit-supporters. Men ziet ze liever gaan dan komen. Geen supporters van de bezoekende clubs scheelt iedereen bakken met geld. Geld dat beter kan worden besteed dan aan absurde veiligheidsmaatregelen rond voetbalwedstrijden. KNVB en Uefa neem dus dat besluit en binnen een jaar kraait er niemand meer naar de “oude” tijd dat je de concurrentie massaal voor rotte vis of erger uitmaakt of daarmee op de vuist kan/moet.

Ik voorspel het omgekeerde: iedereen die echt van voetbal houdt, is na een jaar zeer in zijn nopjes met het nieuwe regime. Geen gelazer meer, geen angst voor rotzooi voor, tijdens of na de wedstrijd. En het wordt weer verantwoord om met jonge kinderen naar een stadion te komen om te genieten van voetbal. Meer kijkers voor de eigen club in de stadions, omdat het kan en omdat het fijn is om je favoriete team aan te moedigen.

Wie als aanhanger van de tegenstander de wedstrijd wil zien moet zich maar abonneren op een van de betaalzenders die al die wedstrijden uitzendt. Lekker boe roepen vanaf de bank, pilsje bij de hand, wat wil een mens nog meer?

GV